ನಿನ್ನ ಕಂಡಮೇಲೆ
ಹೀಗೆ
ಪ್ರಜ್ಞೆ ಬಾರಲಿಲ್ಲ
ಮರಳಿ ಬರುವ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ
ನನ್ನಿಂದ ದೂರವಾಗಿದ್ದು
ಅರಿವಿಗೆ ಕೂಡ ಬಾರಲಿಲ್ಲ
ಸಿಂಗರಿಸಿ ಸವರಿಸಿ ಕೊಳುತಿದ್ದೆ
ನಿನಗಾಗೆ
ನೀ ಮುಂದೆ ಬರಲು
ನೋಟ ಬೆರಸದೆ ಮುಂದೆ ಹೋದೆ
ಕಣ್ಣ ತುಂಬಿದ್ದು ಕಾಣದೆ
ಒರೆಸಿದೆ
ದೇವರ ಮೂರ್ತಿಯಂತೆ
ಪ್ರತಿಷ್ಟಾಪಿಸಿದ್ದೆ ಮನದಲ್ಲಿ
ಬರಿ ಮೂರ್ತಿಯಂತೆ
ಕಲ್ಲಾಗಿ ಹೋದೆ
ನನ್ನ ಬದುಕಲಿ
ಬಹಳ ಆಶೆಯವಿತ್ತು
ನಿನ್ನ ಮನೆಯ ದಾರಿ
ಸೇರಲು
ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ದಾರಿಯ
ದಿಕ್ಕಾಪಾಲಾಗಿ
ನೀ ಮಾಡಿ ಹೋದೆ
ಸಂಜು
No comments:
Post a Comment