ನೀನೇ ಸಾಕಿದ
ಮರಿ ಗಿಳಿ
ರಮಿಸಿ ಪೊಶಿಸಿ ಬೆಳೆಸಿತು ನಿನ್ನ ಒಲವು
ಕಾಣೆ ನಾ ಬದುಕು ಬವಣೆ
ಎಲ್ಲ ಕ್ಷಣ ಮನ ಹಗುರ
ಮರೆಸಿ ಮುದ್ದಿಸಿ ಓಲೈಸಲು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಮಧುರ
ಹೊಳಪಿಲ್ಲದೆ ಅವಿತಿದ್ದ
ಮಣಿಯು ನಾ
ಸೀರಿದೆ ಇಂದು ಮುತ್ತಿನ
ಮಣಿ ಹಾರ ತನ್ನ ಒಡವೆಯಂತೆ ಒರೆಸಿ ಅಲಂಕರಿಸಿದ ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಅಪಾರ
ಮನೆಯಂತೆ ಮನ
ಸಿಂಗರಿಸಿ
ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ
ಸ್ವಚ್ಚದಿಂದ ಸುಂದರ ರಂಗೋಲಿ ಇಟ್ಟವಳು ನೀ ಬುದ್ದಿ ಹೀನದಿ ಮತಿಬ್ರಮಣೆಯಿಂದ ಕೊಳಕು ಮಾಡಿದ
ನೀನೇ ಸಾಕಿದ ಮರಿ ಗಿಳಿಯು ನಾ
ಕೊಂಚ ಕ್ಷಮೆ ತೋರು
ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗಲಿ ನಿನ್ನ ಆಸರೆ ಇಲ್ಲದೆ
ಈ ಗಿಳಿ ಅನಾಥ ದೊಡದಿರು
~ ಸಂಜು ~
No comments:
Post a Comment